حقیقت انسان به انچه اظهار میکند نیست
بلکه حقیقت او نهفته در ان چیزی است که از اظهار ان عاجز است
بنابراین اگر خواستی او را بشناسی نه به گفته هایش بلکه به ناگفته هایش گوش بسپار
این یک حقیقته ولی وقتی آدم از گفتن عاجزه و اون هم به ناگفته ها گوش نمیکنه اونوقت تکلیف چیه ؟
زود به آخر رسیدن حرفها میون من و تو !
پا گذاشته انگاری سرما میون من و تو !
کی نشسته راست بگو توی دلت به جای من که دیگه نمیرسه به گوش تو صدای من ؟
واسه این بی کسی هام حتی تو هم کس نبودی !
من فقط خیال میکردم . تو مقدس نبودی !
به خیالم تو میای بانوی قصه هام باشی !
بشی مثل خود من تا همیشه باهم باشیم !
من نباشم شبهاتو بدون فانوس میشینی !
رویاهات خواب میمونن یکسره کابوس میبینی !
هنوز هم شبهام رو با عکسهای تو سر میکنم !
گاهی مثل اون روزها خوبیت رو باور میکنم !
واسه این بی کسی هام حتی تو هم کس نبودی !
من فقط خیال میکردم تو مقدس نبودی !
به خیالم تو میای بانوی قصه هام باشی !
بشی مثل خود من تا همیشه باهم باشیم!